Supply chain gaat over de gehele keten, dus vanuit het eigen bedrijf zowel stroomopwaarts tot de oerproducent als stroomafwaarts tot aan de finale consument. Het opzetten van duurzame supply chains gebeurt vandaag de dag nog nauwelijks tussen meerdere ketenpartijen gecoördineerd en gelijktijdig. Hierdoor zijn individuele maatregelen van een bedrijf eigenlijk nutteloos en niets meer dan een druppel op een gloeiende plaat.
Individuele bedrijven investeren in duurzaamheid, ofwel milieubesparende maatregelen die leiden tot een toekomstbestendige manier van ondernemen. CO2-neutraliteit staat hierbij centraal. Pakketten worden met zo min mogelijk lucht vervoerd; als je brandstof koopt, worden er elders bomen geplant; vrachtwagens worden uit de spits of zelfs geheel van de weg gehaald; verpakkingen worden steeds duurzamer; daken van dc’s staan vol met zonnepanelen, et cetera.
Allemaal goede initiatieven wat mij betreft en her en der vindt er wel ketensamenwerking plaats, maar over het algemeen zijn het initiatieven van individuele ketenpartijen waarbij het nog maar de vraag is of de genomen maatregelen ook daadwerkelijk ketenbreed leiden tot een duurzame supply chain. Zonder supply chain-denken zou de trade off van duurzaamheid bij de ene schakel wel eens teniet gedaan kunnen worden door andere partijen. Het heeft dan toch veel weg van hokjesdenken – en dat is nooit duurzaam.
Wereldvrede
Commercieel gezien wordt duurzaamheid bij vrijwel alle bedrijven breed ingezet, maar duurzaamheid is eigenlijk zoiets als wereldvrede. Ofschoon iedereen wel vóór is, zijn de belangen en prioriteiten toch zodanig verdeeld dat zowel wereldvrede als duurzaam ondernemen nog steeds geen piece of cake zijn. Er zijn namelijk ook mensen die het totaal niet eens zijn met de noodzaak tot duurzaamheid, al is het maar omdat hun manier van werken en denken op de korte termijn is gericht.
Duurzaamheid is natuurlijk prima, maar voor veel ondernemingen is het een kwestie van ‘het hoort er tegenwoordig bij’. Als duurzaam ondernemen echter meer kosten met zich meebrengt dan minder duurzaam opereren, dan wint over het algemeen de financiële trigger, alleen worden er dan andere argumenten gegeven.
Hypocriet
Hier zit ook het hypocriete van duurzame supply chains. Bedrijven zijn vrijwel nooit 100 procent duurzaam. Op zich niet raar, maar ze schreeuwen het wel van de daken als er op het gebied van duurzaamheid iets is bereikt, al zijn het maar kleine successen. Prima natuurlijk, maar wel een beetje hypocriet als het niet de volledige supply chain behelst. Van de andere kant moet je natuurlijk wel klein beginnen en stapje voor stapje in de keten vooruitgang boeken. Dáár zou ik de focus leggen.